HALT ETMİŞİM!

3 ay önceki düşüncelerimden.......

Yazıyorum, öylesine, içimden geldiği gibi...

Kendimi sorguluyorum. Hayatı, anneliğimi,EŞliğimi.... Çok zor anne oldum ben. Kolay hamile kalıyordum, ancak bebeklerim benimle kalmıyordu. Sonunda miniğim bizi seçti ve Allahıma şükürler olsun ki, sağsalim dünyaya geldi. Çok şaşkındık eşimle, acemiydik. Nasıl tutulur, nasıl giydirilir, nasıl uyutulur, hiç bilmiyorduk, çoğu anne-baba gibi.

İlk aylar saat kurup her 2 saatte bir emzirdim. Uykusuzluktan zombiye dönmüştük:) Yardımcımız, destekçimiz yoktu, sadece aşkım, ben ve minik kızımız, üçümüz vardık, kocaman evimizde.

Günler geçti, ek gıdaya başladık:) Neredeyse 1 yıl  boyunca her öğlen, her öğün, farklı bir sebze çorbası yaptım kızıma. Hiç bir yemeği 2. bir öğün yedirmedim. HALT etmişim! Her gün tahılını, proteinini, karbonhidratını mutlaka alsın diye günde 3 çeşit yemek yaptım, HALT etmişim! Kimselere, kendi anneme bile bırakamadım kızımı, birkaç saatliğine bile olsa. HALT etmişim!

Neden? Çocuk aynı yemeği 2 öğün de yese olurmuş, mercimek de et yerine geçebilirmiş, ıspanak yemedi diye vicdan azabı duyulmasa da olurmuş, çocuk anneanne ve dedesinde de kalabilirmiş!!!

Çünkü ben bunlarla kafayı yerken, hem kendimi hem eşimi ihmal etmişim. Fiziken iyi görünsem de, ruhumu yıpratmışım, çok zorlamışım kendimi. İşte bundandır anneliğimi ve EŞliğimi sorgulamam...

15. ayla birlikte yeni şeyler kattım anneliğime. Daha relaxım artık, daha geniş:) Ve daha iligili bir EŞim artık:) Gelecek hafta sonu kızımı anneannesine bırakıp, eşimle New Castle'a gidip sabaha kadar içip sarhoş olucaz:) Sonraki haftalarda da 2 gün Ağva kaçamağı... Yeniden SEVGİLİ olduk biz, 15 ay sonra:))))))))))

Bu yazının üzerinden 3 ay geçti ve yazdıklarımın hatta yazmadıklarımın hepsini yaptım:) Bıraktık kızımızı annemlere, hafta sonunu ayırdık kendimize. Ağva için soğuk henüz ama, biz Ankara'da müthiş bir haftasonu geçirdik sevgilimle:) Yedik, içtik, sarhoş olduk:) Birbirimize yeniden aşık olmadık, aşkımızı perçinledik.....