
Bir bukle, bir tutam saç beni benden alan. Babasına gösterdim, gülümsedi. Ama öyle bir gülümsedi ki, içinden birşeyler kopup geldi, içi içine sığmadı. Anlarım o bakışı, o gülümsemesini sevgilimin:)
Şiir yazardım eskiden, iddialıyımdır o konuda:) Kızımın buklelerine de yazmak istedim, olmadı. Ne yazsam eksik, yavan, yarım kaldı. Bir bukle, beni benden aldı...........
Not: Fotoğraflarda çok belli değil o hınzır buklemiz ama kurtulmuş işte tepeden toplanan at kuyruğumuzdan:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder