23 Nisan 2011 Cumartesi

23 NİSAN KUTLU OLSUN

Bugün 23 nisan, Atatürk'ün çocuklara armağan ettiği bayram....
Küçükken çok heyecanlanırdım 23 nisanlarda. Çünkü benim için gösteri, şiir ve şarkı demekti:) Her 23 nisanda yağmur yağar ama yine de hiçbir gösteri iptal olmazdı, değer verilirdi çocukların dünyadaki tek bayramına. Yıllar geçtikçe herşey değişti. Ben büyüdüm ve 23 nisan gösterilerini artık evimde, TRT kanalından izlemeye başladım. Yağmur da yağmıyordu artık:(
Yıllar sonra kızım doğdu. İlk 23 nisanında 9 aylık küçücük bir bebekti, habersizdi bu önemli bayramdan. Ancaaakkkk, bu yıl nisan ayının 23'ünde kızım tam 21 aylık oldu ve hatta okuldaki gösteri programına bile katıldı:) Bu sayede 23 nisan çocuk bayramı, benim için yine eskisi gibi coşkulu ve mutlu geçmeye başladı. Önümüzdeki yıllarda da bu coşku bu heyecan artarak katlanacak. Benim kızım da şiirler okuyacak, şarkılar söyleyecek ve belki dans edecek.... Ama ne olursa olsun, bu bayramın bir parçası olacak.
Henüz 21 aylık olmasına rağmen, birşeylerin, bu özel günün farkında gibi:) Yoksa dünkü 23 nisan gösterisinde nasıl öyle uyumlu olabilirdi ki!:) Evet, kızımın okulunda dün çocuk bayramı kutlaması vardı ve benim minik bebeğim de dans etti bu kutlamada. Biz sadece hoplayıp zıplayacağını düşünürken, nerdeyse bir dansçı gibi kareografiye uydu:) Hatta gösterinin sonunda selam bile verdi seyircilere, yani bize:) Çok duygulandım çoookkk.... Gözyaşlarımı zor tuttum. Annem ve babam en öne kuruldular tabi, torunlarının ilk gösterisini izlemek için. Biz eşimle sahnenin önündeki minik sandalyelere konuşlandık. Recai'de kamera, bende fotoğraf makinası, sürekli kaydedip ölümsüzleştirdik o anları. Çok gururlandık tabi, geleceğin Atatürkçü gençleri karşımızda, O'nun kendilerine armağan ettiği bayramı doyasıya kutluyorlardı ve aralarından biri de bizim kızımızdı. Allah her anne-babaya yaşatsın bu gururu, mutluluğu.
Eve geldikten sonra düşündüm de, birkaç dakikalık hoplayıp zıpladığı bir gösteri beni ve ailemizi böyle duygulandırıyorsa, biz bu kızın üniversite mezuniyet töreninde ne yapacağız???

17 Nisan 2011 Pazar

SEVGİ

Herşeyin başı sağlık olduğu gibi, sağlıklı bir yaşamın hayat kaynağı da ''sevgi''dir bence. Hesapsızca, menfaatsiz, karşılık beklemeden verilen en değerli şey.
Zeynep Duru çok sevgi dolu bir çocuk. Tabiki daha nerdeyse bebek olmasının da etkisiyle, kimseden, hiçbirşeyden zarar geleceğini düşünmeden, sevgisini sonuna dek gösteriyor. Bunun sonucunda bir kedi elini tırmalayabiliyor, bir arkadaşı bu sevgi gösterisinden korkup, kendince bir savunmayla Zeynep'i ısırabiliyor. Ama benim kızım hiç vazgeçmiyor sevgisini göstermekten. Sarılarak, öperek, sıkıştırarak seviyor:) Ancak; asla ve asla kimseye zarar vermiyor. Umarım hayatı boyunca da sevgisini göstermekten çekinmez. Çünkü öyle insanlar var ki, kendi çocuğuna bile sevgisini gösteremiyor:(  Tabiki bu bir tercih değil, karakter....
Ben sevgimi çok dışa vururum. Dokunarak, sarılarak severim ve sık sık da kelimelerle ifade ederim. Kızıma günde yüzlerce kez ''ben seni çok seviyorum biliyor musun annecim'' diyorum. O da IHI (hıhı) diyor kafasını sallayarak:) Eşimle her telefon konuşmamızın sonunda, mutlaka ''seni çok seviyorum ben'' derim şımarıkça:)
Kızımın da şu an için benim gibi olmasına bayılıyorum. Umarım aklı ermeye başladığında da böyle davranmaya, sevgisini rahatlıkla ifade etmeye devam eder.
SENİ VE BABANI ÇOK SEVİYORUM CANIM KIZIM''