BEZSİZ BEBEK:)

Eveeettt, nihayet bir sayfa daha kapandı, yeni bir sayfa açıldı Zeynep Duru'nun hayatında. Artık bebeklikten çıkıp çocuk oldu benim kızım. Bunun için kriter, bende bezmiş demek ki:)
Bez bırakma maceramız çok uzun sürmedi aslında. Oysa öyle yanlış bir zamanda başlamıştık ki... Bezi bırakmak için adım attığımız  hafta, okulu tatile girdi. Halbuki biz, kızımız okuldaki kurallara ve düzene çok uyduğu için, okul odaklı başlayalım ki, kısa sürede hallolsun diye düşünmüştük. Kreş 1 hafta ara verince, canı sıkıldığı için anneannede kalmak istedi. Bu 1 hafta boyunca anneannesi hiç altını bezlemedi, hep altı açık gezdi kızım. Hatta annem, bizim gece de bez takmadığımızı zannedip, uyuturken  de bezlememiş. Uyandığında hep kuru kalktı kızım, hiç kazası olmadı:) İlk zamanlar tam yetiştiremeyip birazcık da olsa iç çamaşırını ıslattığı oldu tabi. Ancak devamını hep klozete yaptı. Bu arada klozet demişken; çeşitli lazımlıklar almıştık Zeynep'e. Amacı dahilinde hiç kullanmadı onları, oyuncak gözüyle gördü hep. Biz de bunun üzerine, adaptör almaya karar verdik. Daha ilk denememizde adaptörü sevdi şansımıza. İlk zamanlar önce musluğu, sonra sifonu açarak, su sesi Zeynep'i teşvik etsin istedik. Etti de! Hem de fazlasıyla. Çünkü Zeynep artık musluk ya da sifon açmadan çişini yapmaz oldu. Neyseki babası çeşitli sohbet konuları açarak, dikkatini dağıtmayı başardı da, bu olay alışkanlık olmaktan çıktı.
Bezi bıraktıktan birkaç gün sonra farkettik ki, Zeynep kakasını yapmıyor! Hiç yapmıyor yani. Telaşlandık ve okulun psikoloğuyla konuştuk. Meğer ilk zamanlar bu tepkiler çok normalmiş. Zaten çok geçmeden ''anneeaaa kakaaam deldiii'' diyerek tuvalete koşmaya başladı:)  Kaka sorunumuz da böylece hallolmuş oldu.
Bu arada biz bez bırakma sürecinde hiçbir kitaptan ya da oyuncaktan yardım almadık. Her çocuk farklı tabi. Hatta bez bırakma süreci de çocuktan çocuğa değişiyor. Hazır olmasıyla alakalı en çok da. Bizim şansımız, Zeynep Duru'nun kreşe gidiyor olması, kreşteki diğer arkadaşlarının da bez bırakma sürecinde olmaları ve birbirlerini görerek teşvik olmalarıydı. Öğretmenimizin de bu konuda çok tecrübeli ve yol gösterici olması da cabası tabi:)
Neyse ki bez bırakma hikayemiz bu hafta tamamen halloldu. Uzun sürseydi, devam eder miydik bilemiyorum. Çünkü kızımın kreş öğretmeni, kızımın üzerinde çok çok emeği olan, 1 yıldır her konuda en büyük yardımcımız olan Ayşe öğretmenimiz, bu hafta görevinden ayrılıyor:( Bu Zeynep için çok büyük bir şok, büyük bir üzüntü olacak. Bezi bırakmada en büyük yardımcımız, yol göstericimiz olan öğretmenimizin yokluğu, eğer tam olarak bu işi halletmeseydik, başa dönmemize sebep olabilirdi. Tabi ki öğretmenimizin gidişine çok çok üzülüyoruz ama, bezi bu süre içinde bıraktığımız için de ayrıca mutluyuz.
İşte bizim kısa ve öz bez bırakma hikayemiz. Darısı diğer zorlu yolculuklara artık:)))