Kuzum, canımın içi, yaşama sebebim, nefesim.... Yarın senin doğum günün, bu hayattaki 2. yılın. Büyüdün be kuşum, kocaman oldun:) Nasıl tutacağım, nasıl yıkayacağım, nasıl giydireceğim diye düşünmüyor muydum ben daha dün? Şimdi nerdeyse kendin yıkanıp, kendin giyiniyorsun. Bezini bile bıraktın artık:) Evet büyüdün, bunları yapacak kadar hem de. Ancak benim için hala minicik bir bebeksin yavrum. Düştüğünde anneeee diye kucağıma atlayan, geceleri acıkıp ''çüüt'' diye seslenen, babasından başkasına ''aşkım,'' annesinden başkasına ''tatlım'' dedirtmeyen bir bebeksin sen daha... Hala ilk doğduğun günkü gibi süt kokuyorsun, miss gibi. Hala gülerken dudağının bir tarafı kıvrılıyor baban gibi:) Ve hala en çok babanı seviyorsun:)
Yarın senin doğum günün güzel kızım. Bugünden yazmak, kutlamak istedim, aklımdakiler uçmadan. Yarın, yani büyük gün, annenin ağzından bir mektup okuyacaksın. 2 yaşındaki dünyalar güzeli bir kıza, annesinin ağzından yazılmış, akla ilk gelen kelimelerle donatılmış bir mektup.
Yarını bekle küçüğüm............
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder